Foto’s Meridith Kohut
CARACAS ‘We zijn hier sinds gisteravond negen uur en het einde is nog lang niet in zicht.’ Luis Duran (53) strekt zich uit en kijkt naar het witte gebouw waar het lichaam van de dinsdag overleden president Hugo Chávez ligt opgebaard. Samen met zijn vrouw en drie jonge kinderen staat Duran donderdagochtend in een lange rij van voornamelijk in het rood geklede Venezolanen.
‘Nog even geduld schatje, dan kunnen we Hugo in het gezicht kijken’, zegt hij tegen zijn zesjarige dochter die lusteloos aan een dranghek hangt. ‘We moeten waardig afscheid nemen, daarna zal hij voor altijd voortleven in ons hart.’
Sinds vicepresident Nicolas Maduro dinsdagmiddag het nieuws van Chávez dood bekend maakte, is Venezuela in diepe rouw. Omringd door een immense mensenmassa is zijn kist woensdag naar het militaire complex Fort Tiuna in hoofdstad Caracas gebracht waar zijn aanhangers hem nog een laatste keer kunnen aanschouwen. Al twee miljoen Chavistas hebben van de gelegenheid gebruik gemaakt en nog steeds staat er een lange kronkelende rij over het militaire terrein. Militairen en politie agenten moeten de treurende massa in bedwang houden.
Nancy Boyd is intens verdrietig. ‘Sinds ik het hoorde kan ik alleen nog maar huilen. Het voelt alsof mijn vader is gestorven’, zegt de 58- jarige vrouw die sinds gisteravond in de rij staat. Ze draagt een nauwsluitend rood t shirt met daarop de indringende ogen van Chávez, en een rode pet met de woorden ‘hart van het volk’. Om haar arm heeft ze de Venezolaanse vlag gebonden. ‘Chávez heeft de onzichtbaren een gezicht gegeven. We zullen niet toestaan dat er hier weer een dictatuur van de rijken komt.’
Plotseling raakt Boyds gezicht van woede verwrongen. Ze duwt zich een weg naar twee vrouwen die over het dranghek proberen te klimmen. ‘Oprotten stelletje verraders’, schreeuwt Boyd. Een andere vrouw gebruikt een grote kartonnen afbeelding van Chávez om de vrouwen terug het hek over te duwen, daarin bijgestaan door andere omstanders. De voordringers druipen angstig af. ‘Wat denken ze wel’, zegt Boyd met tranen in de ogen. ‘We willen hem allemaal graag zien, niemand heeft het recht voor te kruipen.’
Alle aanwezigen hebben het volste vertrouwen in interim president Nicolas Maduro. ‘Chávez heeft hem als zijn opvolger aangewezen dus is het de juiste man’, zegt Raymonds Gonzalez (25). ‘Chávez is onze vader en heeft ons de weg gewezen. Maduro is zijn zoon en zal de revolutie voortzetten.’
Eenmaal binnen wordt het urenlange wachten beloond met twee seconden oog in oog met ‘el comandante’. Veel mensen huilen en slaan een kruis, sommigen brengen een militaire groet, anderen tillen hun kind op zodat ook deze een blik kan werpen in de kist met daarin ‘de vader des vaderlands’. Daarna is het snel doorlopen want de tijd dringt: vrijdag wordt Chávez begraven.
Moe van het lange wachten en aangedaan door de aanblik van hun dode held, komen de Chavistas in serene stilte de opbaarruimte uit. ‘Het was het wachten waard’, zegt Maria Mesones (66) huilend als ze weer buiten staat. ‘Hij zag er goed uit, zijn gezicht was opgezwollen door de chemokuur maar vol liefde. Hij is in vrede gestorven.’
